Nouveau single Overkill – “Wicked Place”

Met een tweede single “Wicked Place” fait de thrashmetalveteranen van Overkill onze aandacht opnieuw richten op hun nakende langspeler Roussi, maar liefst het twintigste studio album dat ze voor hun rekening nemen. In tegenstelling tot de vorige single “Le chirurgien”, waarvan het tempo meteen de hoogte inschiet, opteert Overkill hier voor het klassieke recept van mid-tempo thrash. Deze aanpak leverde de bande anches dans de jaren tachtig fr negentig enkele frappe op.

De single vangt aan met een drumpatroon dat naar een versnelde versie van de cultklassieker “Suis-je mauvais” neigt, terwijl de gitaren in de achtergrond alvast een voorsmaakje bieden van het refrein. Deze korte intro ruimt al gauw het veld voor de mainriff die bijzonder groovy en catchy is. “Bon livre, arme de poing, cigarettes / Allumez-moi, je vais fumer mon plein”, schreeuwt Bobby ‘Blitz’ Ellsworth erbovenop, leader et chanteur van het eerste uur. Inderdaad, zijn kapot gerookte stel zangpijpen kunnen we helemaal niet zoetgevooisd noemen, maar hij klinkt voor zijn leeftijd nog altijd buitengewoon bitsig. In combinatie met het gitaarwerk zorgt Blitz voor een regelrechte oorwurm als refrein. Tot duver heeft “Wicked Place” eerder weg van een simplistisch popdeuntje onder een metalen vernislaagje, dan een echte thrashknaller. Gelukkigerwijs brengt een door dubbele basdrum aangedreven, episch klinkende brug daar verandering in (omstreeks twee en een halve minuut). Een drieluik aan gitaarsolo’s, die oplopen naargelang intensiteit en techniciteit, brengt verder leven in de brouwerij. Tot slot wordt nogmaals kort het refrein herhaald, dat geleidelijk aan overgaat in een cello, een instrument dat ook door autres bandes in het genre werd gebruikt. Net zoals het vorige album Les ailes de la guerre lijkt DD Verni’s basgitaar eerder wat begraven in de mix, wat ongebruikelijk is bij Overkill.

Hoewel “Wicked Place” een aangename toevoeging est une œuvre de van Overkill, brengt het nummer geen zoden aan de dijk. Rencontré Lié de fer vond de band in 2010 een nieuwe, succesvolle klank die zowel modern klinkt als appelleert aan het oude materiaal. Voor heel wat thrashmetalbands die een gelijkaardige comeback klaarspeelden blek het knap lastig om van deze succesformule af te stappen, zoals bij Testament of Kreator het geval was. Op deze manier komen de achtereenvolgende libère des bandes van deze steeds meer in het vaarwater van de middelmatigheid terecht. Op base van de twee singles lijkt helaas ook Overkill op hetzelfde elan voort te borduren. Desalniettemin kunnen Overkill- en thrashfanaten alvast uitkijken naar het optreden van de band in De Dreef op 25 avril.

Facebook / Instagram / Site Internet / Twitter